Forum www.1b2lowkaliszu.fora.pl Strona Główna www.1b2lowkaliszu.fora.pl
Forum 2 B II LO w Kaliszu linku niestety się nie zmieni ;p
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Notatki

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.1b2lowkaliszu.fora.pl Strona Główna -> J. Polski
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Gierlo
Administrator



Dołączył: 30 Paź 2007
Posty: 110
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Wto 15:28, 30 Paź 2007    Temat postu: Notatki

Tutaj będą zamieszczane notatki do lekcji.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Gierlo
Administrator



Dołączył: 30 Paź 2007
Posty: 110
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Wto 15:58, 30 Paź 2007    Temat postu:

MODEL ANALIZY TEKSTU LIRYCZNEGO


1. Wstęp – 2-3 zdania o charakterze ogólnym wprowadzające w problem; w ostatnim zdaniu podajemy tytuł utworu i autora.

2. Nadawca-adresat
· kreacja podmiotu lirycznego (wszystko, co można o nim powiedzieć);
· kreacja adresata (wszystko, co można o nim powiedzieć);
· rodzaj liryki (np. bezpośrednia, pośrednia, wyznania, apelu);
· relacje między „ja” a „ty” lirycznym (dystans, identyfikacja, ironia, patos, humor);
· sytuacja liryczna – w jakich okolicznościach odbywa się wypowiedź „ja”;
· refleksje podmiotu lirycznego (o czym mówi „ja”) oraz forma wypowiedzi (środki stylistyczne i zabiegi kompozycyjne, którymi posługuje się podmiot oraz ich funkcja w utworze);
· dominanta kompozycyjna w wierszu (co jest nadrzędną zasadą organizacji wiersza, np. ironia podmiotu lir., sytuacja liryczna, jakiś zabieg kompozycyjny).

3. Konteksty
· interpretacja tytułu;
· rozpoznanie gatunku i udowodnienie cech gatunkowych w wierszu;
· wskazanie kontekstów (np. biograficzny, filozoficzny, światopoglądowy epoki, estetyczny, aluzje literackie, tj. odwołania do innych utworów).

4. Zakończenie – 3-4 wnioski podsumowujące całość analizy (krótkie streszczenie pod kątem tematu). Jeden z wniosków to uwaga o uniwersalności utworu (tematu lub jego ujęcia w wierszu).


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Gierlo
Administrator



Dołączył: 30 Paź 2007
Posty: 110
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Czw 7:39, 01 Lis 2007    Temat postu: Rodzaje Liryki

Rodzaje liryki

· bezpośrednia – podmiot liryczny mówi wprost o swoich uczuciach, posługując się formą 1.os.l.poj. lub mnogiej;

· pośrednia – podmiot liryczny ukrywa swoje uczucia za prezentowanym światem i bohaterami, posługując się formą 3.os.l.poj. lub mnogiej;
- sytuacyjna – podmiot liryczny ukrywa swoje uczucia za pewnymi scenami (sytuacjami), w których bezpośrednio nie uczestniczy;
- opisowa – podmiot liryczny ukrywa swoje uczucia za opisem przedmiotów rzeczywistości zewnętrznej;

· inwokacyjna (= liryka apelu) – podmiot liryczny kieruje swój monolog do bezpośrednio wskazanego odbiorcy;

· podmiotu zbiorowego – podmiot liryczny wypowiada się w liczbie mnogiej; jest to pewna zbiorowość;

· roli – podmiot liryczny jest postacią historyczną, mitologiczną itp. lub jego monolog ma udawać wypowiedź owej postaci;

· maski – podmiot liryczny przyjmuje postać przedmiotu, rzeczy, zwierzęcia, rośliny itp.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Gierlo
Administrator



Dołączył: 30 Paź 2007
Posty: 110
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 20:27, 09 Gru 2007    Temat postu:

Temat: Cena świętości – co na ten temat pisze Kazimiera Iłłakowiczówna w wierszu Opowieść małżonki świętego Aleksego? W rozważaniach wykorzystaj znajomość Legendy o świętym Aleksym.

Wstęp - np. kogo uznajemy za świętego; co głosił światopogląd średniowiecza; na czym polega aluzja literacka.

Rozwinięcie
Ø podmiot liryczny
małżonka bohatera średniowiecznej legendy, Aleksego – Famijana (=> liryka roli);
wypowiada się w 1.os. l.poj. (=> liryka bezpośrednia);
córka cesarza („z rodu królewska”);
kobieta porzucona i samotna;
kobieta, na której upływ czasu odcisnął piętno;
jedyna, która mogła wyjąć z ręki zmarłego męża list i odczytać go.

Ø adresat:
ü Aleksy, bezpośrednio wskazany poprzez apostrofę (=> liryka inwokacyjna);
ü ktoś niezwykle ważny dla „ja” lirycznego (apostrofa powtarzana paralelnie w postaci refrenu);
ü rycerz, syn księcia rzymskiego Eufamijana i księżnej Aglijas;
ü uznany za świętego;
ü asceta (wybrał włosiennicę, kij, wędrówkę na boso, życie wśród żebraków);
ü autor listu – testamentu;
ü w momencie formułowania monologu przez „ja” liryczne – nieżywy.

Ø relacje między „ja” a „ty”: niezwykle różnorodne uczucia – od miłości, tęsknoty, poszanowania do żalu, złości, a nawet niezrozumienia i niechęci. Każdy refren mógłby byćØ wypowiedziany przy użyciu innej intonacji jako znak innego uczucia goszczącego w danym momencie w sercu podmiotu lirycznego.

Ø sytuacja liryczna – zgromadzenie się mieszkańców Rzymu wokół zmarłego, którego tożsamośćØ na początku jest trudna do ustalenia. Wśród tłumu znajdują się dostojnicy kościelni i państwowi, rodzice zmarłego i jego żona. Rozpoznawszy w zmarłym męża, Famijana nad jego zwłokami wypowiada monolog liryczny. Wiersz jest zatem literacką kontynuacją średniowiecznej legendy, dopisaniem dalszej części do utworu ze średniowiecza.

Ø refleksje podmiotu lirycznego:
ü podkreśla samotnośćü , na jaką została skazana przez męża w noc poślubną;
ü wierna Aleksemu mimo upływającego czasu; znakami niezmiennego oddania są zachowane po małżonku pamiątki, np. pas rycerski i płaszcz;
ü zdaje sobie sprawę z destrukcyjnego wpływu czasu na jej wygląd zewnętrzny; wprowadza kontrast między epitetami o dodatniej barwie uczuciowej odnoszącymi się do jej wizerunku sprzed odejścia męża („młoda, piękna, pachnąca”) a epitetami nacechowanymi ujemnie określającymi jej fizjonomię po rozstaniu („zimna, twarda, z zeschłą, pomarszczoną skórą”);
ü zdeterminowana, nietracąca nadziei na odnalezienie Aleksego (różnorodnośćü podejmowanych przez kobietę wysiłków podkreśla paralelizm: „Wysyłałam po ciebie sługi i wysyłałam po ciebie okręty…” oraz „I chwytałam się nadziei (…) i wzywałam cię w imię Jezu Chrysta”) – były to działania zarówno konkretne, realne, jak i bliskie wróżbom;
ü obraz męża stopniowo zacierał się w jej pamięci, zyskiwał przeróżne warianty;
ü podkreśla niezrozumienie wobec postawy męża: opuścił kochającą żonę, z którą łączyły go śluby, porzucił dostatnie życie na dworze cesarskim, a wybrał życie żebraka;
ü zwraca uwagę na odrażający wygląd zewnętrzny męża; w opisie gromadzi pejoratywy (np. „stwór”, „płaz”, „obmierzły jak glista”, „jeden z gadów”);
ü jest świadoma celu, jaki postawił sobie mąż – osiągnięcie „korony niebieskiej”, tj. życia wiecznego w raju;
ü zwraca uwagę na cudownośćü znaków towarzyszących śmierci Aleksego: bicie dzwonów, światłośćü ogarniająca miasto, wyczuwalne fale powietrza, procesje sunące ulicami Rzymu, postacie aniołów unoszące się nad zmarłym;
ü opis ujrzenia ciała zmarłego jest niezwykle emocjonalny (liczne pauzy poetyckie, eksklamacja), co dowodzi wewnętrznego wzburzenia Famijany, jej przerażenia, rozpaczy;
ü zachowanie Famijany po rozpoznaniu Aleksego potwierdza jej głęboką miłośćü do męża; całuje jego ręce i oczy na znak szacunku i uwielbienia;
ü postawa Famijany jest ambiwalentna: kobieta dowodzi miłości do męża, ale równocześnie podkreśla żal i rozgoryczenie z powodu postępowania Aleksego; kontrastuje reakcję otoczenia na ascetyczne życie Aleksego (uwielbienie ze strony papieża, cesarza i rzymian) ze swoim stanem emocjonalnym („rozdarte serce” jest znakiem niepogodzenia się z losem, przerażającego bólu i cierpienia).

Ø dominanta kompozycyjna – stan uczućØ Famijany, odkrycie wnętrza i sprzecznych emocji w związku z postawą ascetyczną męża.

Ø tytuł – odnosi się zarówno do podmiotu lirycznego (czyni z Famijany postaćØ główną, w średniowiecznej legendzie była tylko postacią epizodyczną), jak i jest znakiem aluzji literackiej (ułatwia interpretację wiersza, wskazując tekst, do którego stanowi odwołanie).

Ø kontekst – średniowieczny teocentryzm i asceza, przy czym wiersz Iłłakowiczówny jest polemiką z zasadnością ulegania owym ideom w życiu. Historia Famijany dowodzi, że asceza była postawą ambiwalentną – zapewniała zbawienie ascecie, ale doprowadzićØ mogła do tragedii osoby mu najbliższe. Taka świętośćØ może byćØ zanegowana. Uwielbienie Boga nie może opieraćØ się na ranieniu innych.

Zakończenie:
1.aluzja literacka jako zjawisko często występujące w literaturze (charakter uniwersalny);
2.wiersz jest próbą interpretacji średniowiecznej ascezy w kategoriach ludzkich;
3.liryk jest polemiką ze średniowiecznym światopoglądem: nie neguje go, lecz podważa jedną z dróg – sposobów jego realizacji;
6.świętość oparta na krzywdzie ludzkiej przestaje być świętością;
7.uczucie żalu podmiotu lirycznego zostało podkreślone przez charakter elegijny wiersza.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Gierlo
Administrator



Dołączył: 30 Paź 2007
Posty: 110
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Wto 6:49, 26 Lut 2008    Temat postu:

Hymn Jana Kochanowskiego

Temat: Stwórca i jego dzieło. Dokonaj analizy Hymnu Jana Kochanowskiego.

1. Wstęp - np. kim jest Bóg, a kim człowiek; co to jest wiara; jak jest skonstruowany świat. Ostatnie zdanie wprowadza tytuł wiersza i autora.

2. Rozwinięcie
· podmiot liryczny:
Ř wypowiada się w liczbie mnogiej, a zatem jest to grupa osób lub jeden człowiek występuje w imieniu zbiorowości (=> liryka bezpośrednia, liryka podmiotu zbiorowego);
Ř pokorny sługa Boga, oddany i wdzięczny za otrzymane dary;
Ř bystry obserwator świata, znawca zjawisk przyrody.

· adresat:
Ř bezpośrednio wskazany poprzez apostrofę – Bóg (liryka inwokacyjna);
Ř władca wszystkiego: całego świata i wszelkiego stworzenia;
Ř artysta („Deus Artifex”), kreator („Deus Creator”) niezwykłego dzieła;
Ř król wszechobecny i nieśmiertelny;
Ř pan hojny i dobry;
Ř Stwórca kochający swe dzieło, zainteresowany losem świata i człowieka, opiekun troszczący się o dostatni byt człowieka („Deus Pater”);
Ř ustala porządek w świecie (np. reguluje rytm pór roku i pór dnia, kieruje różnymi zjawiskami przyrody – deszczem, rosą, wodami morza, zwierzętami szukającymi pożywienia);
Ř poddany zabiegowi personifikacji.

· relacje między „ja” a „ty”: patos widoczny w wypowiedzi podmiotu lirycznego, szacunek wobec Boga, pokora (apostrofa pisana wielką literą, eksklamacje dowodzące zaangażowania emocjonalnego „ja”).

· sytuacja liryczna – być może jest to modlitwa zbiorowości zanoszona do Boga w świątyni. Równie dobrze może to być prywatna rozmowa człowieka (reprezentanta „homo sapiens”) z Bogiem pod wpływem pięknego krajobrazu, dóbr doczesnych czy refleksji na temat życia.

· refleksje podmiotu lirycznego:
Ř zdaje sobie sprawę, że dobra, jakie posiada otrzymał od Boga;
Ř dostrzega, że Boża hojność jest nieograniczona;
Ř upatruje obecności Boga w każdym zjawisku przyrody i elemencie świata (Bożą wszechobecność oddaje poprzez paralelizm składniowy: „I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie”);
Ř jest wdzięczny Stwórcy za otrzymane dary. Wg niego człowiek może ofiarować Bogu jedynie wdzięczność, bowiem Boskiej dobroci nic ludzkiego nie dorówna;
Ř jest estetą, dostrzega piękno świata wykreowanego przez Boga (złote gwiazdy, kwitnące zioła);
Ř dostrzega porządek w świecie, panującą wszędzie harmonię (rytm pór roku, rytm pór dnia, granice mórz, deszcz ożywiający przyrodę) i zdaje sobie sprawę, że kreatorem tych zjawisk jest Bóg (paralelizm składniowy: „Tyś pan…”, „Tyś niebo…”, „Tyś fundament…”);
Ř dostrzega różnorodność zjawisk przyrodniczych stworzonych przez Boga;
Ř wie, że Bóg jest dobrotliwy nie tylko dla człowieka; opiekuje się całą przyrodą: roślinom ofiarowuje deszcz, zwierzętom pożywienie;
Ř prosi Boga o dalsze wstawiennictwo i opiekę nad człowiekiem; jest przekonany, że one nigdy się nie skończą (wielkość i niekończącą dobroć Stwórcy podkreśla poprzez epitet „nieśmiertelny”);
Ř jest typowym człowiekiem renesansu – wrażliwy na wszystko, co go otacza w świecie, przekonany, że świat został właśnie człowiekowi ofiarowany, życie dla niego jest źródłem szczęścia i radości, jest wdzięczny Bogu, ale zachowuje się zupełnie inaczej niż ludzie średniowiecza - ma odwagę rozmawiać ze Stwórcą, zwraca się do Niego bezpośrednio, nie podkreśla przesadnie swojej małości.

· dominantą kompozycyjną – najważniejszym elementem monologu „ja” jest Stwórca, jednak nie wypełnia On bez reszty wypowiedzi podmiotu lirycznego. Drugim, równie ważnym elementem jest człowiek, co pozostaje w zgodzie ze światopoglądem renesansu.

· tytuł – wskazuje równocześnie na gatunek, jakim jest wiersz. Hymn to utwór liryczny pochwalny, uroczysta i podniosła pieśń sławiąca bóstwo, bohaterskie czyny, wielkie idee, wartości, instytucje itp. Wiersz Kochanowskiego jest hymnem, ponieważ podmiot liryczny sławi Boga jako Stwórcę świata i czyni to w sposób pełen patosu.

· kontekst światopoglądowy epoki renesansu – przy refleksjach podmiotu lirycznego;

· kontekst światopoglądowy epoki średniowiecza – hymnem na cześć Boga, Jezusa i Maryi była „Bogurodzica”. Różni się jednak diametralnie od renesansowego ujęcia Boga i świata. Człowiek wieków średnich podkreśla wielkość Stwórcy, ale równocześnie zaznacza swoją wanitatywność (marność, ulotność). Wobec Boga odczuwa lęk i pokorę, ma odwagę rozmawiać z Nim tylko za pośrednictwem Matki Bożej lub Jana Chrzciciela.

3. Zakończenie
· wizja Boga, człowieka i świata jest typowa dla epoki renesansu: świat jest harmonijny, piękny i różnorodny, a człowiek dzięki hojności Stwórcy może w nim osiągnąć szczęście;
· rangę tematu poeta podkreślił poprzez nadanie utworowi charakteru hymnu;
· refleksje podmiotu lirycznego dotyczące natury świata i Boga mają wymiar uniwersalny, bowiem w każdej epoce człowiek zastanawia się nad strukturą otaczającej rzeczywistości i swoim miejscem w niej, inne tylko może formułować wnioski.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.1b2lowkaliszu.fora.pl Strona Główna -> J. Polski Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin